Het feit dat ik me de afgelopen tijd weer helemaal niet goed voelde kwam toch weer van de medicijnen. Eerst had ik niet zo door wat nu het geval was, maar toen ik met de prednison weer ging afbouwen naar 15mg werden de verschijnselen nog heftiger en ook duidelijker wat ik eerder ook al heb gehad. Het was weer die verdomde prednison ( waar ik aan verslaafd ben en gewoon niet vanaf kom ). Ik probeer er al heel lang mee af te bouwen en telkens wordt ik bij een bepaalde mg weer heel beroerd. Bijvoorbeeld: heel moe, raar gevoel in je hoofd, je let wel op maar je heb niet door wat er om je heen gebeurd, je loopt erbij als een zombie.. soms is het zo erg dat je denkt dat je knock out gaat en je kan niet helder uit je ogen kijken. Voor mij is dat ook wel beangstigend hoewel ik nu weet hoe beroerd ik me er ook door voel er gebeurd verder niks. Hoe graag ik nu met afbouwen door had willen zetten. Het gaat gewoon echt niet en kost me veel energie. Vooral in de ochtend ben ik dan het beroerdst. Ik wil dit nu ook niet riskeren net nu ik weer elke dag naar school kan gaan. Ik had echt gedacht dat het dit keer wel zou lukken, omdat mijn IGE waarde nu zodanig gedaald is dat ik die prednison niet meer nodig zou hebben. Maar dat is dus niet zo. Waarschijnlijk is het niet alleen de ABPA die door de prednison onderdrukt wordt en heb ik het ook voor iets anders nodig.. Of ik ben gewoon zodanig verslaafd aan dat paardemiddel dat ik er echt niet mee kan stoppen. Maarja ik heb het nu al zovaak geprobeerd.. Nu heb ik het bijna een week volgehouden en ik weet van het verleden dat het ook wel eens maanden heeft geduurd en het ook niet wilde ophouden totdat ik weer meer prednison nam. Toen voelde ik me weer helemaal goed. Ik had de dokter daarom maar een mail gestuurd en uitgelegd wat er aan de hand was en dat ik graag terug wilde naar 20mg, want daarop gaat alles nog goed. Ik moet nu van de dokter eerst weer 1 week naar 30 en dan kan ik weer versneld afbouwen naar 20mg. Nu lijkt het weer alsof het helemaal overnieuw moet.. Ik had zo gehoopt dat het dit keer ging lukken en dat mijn lichaam weer normaal werd. Dat is eigenlijk het enige echte minpunt waar ik nu last van heb. Al dat vocht dat mijn hoofd en buik vasthoudt. Dat vind ik gewoon niet mooi. Je kan ook veel ergere dingen van langdurig prednison gebruik krijgen, maar daar zit ik nu nog niet zo mee haha. Dat is gelukkig nog niet aan de orde. Sinds gisteren ben ik dus weer met 30mg begonnen en het gaat nu alweer een stuk beter. Ik heb geen last meer van de 'afkickverschijnselen'. Nu zie je ook goed wat een paardenmiddel het is! Je voelt je meteen beter. En als je ervan af wil komen krijg je enorm heftige afkickverschijnselen. Net drugs en je voelt je ook zo labiel als een junkie die clean probeert te worden xd
Hopelijk kan ik in de toekomst nog een poging wagen, maar dan moet ik het ook even goed plannen. Als ik tijd heb om me slecht te voelen ;) En dan hopen dat die afkickverschijnselen niet zo lang aanhouden en dat ik door kan gaan met afbouwen. Ik weet dat het me ooit gaat lukken maar wanneer is de vraag? Nu heb ik tenminste kwaliteit van leven en voel ik me goed! Ik kan naar school en dat ga ik nu niet weer opgeven. Dus dat afkicken moet maar weer even wachten..
Ook heb ik vandaag de gewone griepprik gehad! Verder niet zoveel te melden. Wel goede cijfers terug gehad van school. Allemaal voldoendes :) en morgen weer fysio.. & vrijdag komt er een mevrouw van Stichting MEE die gaat een artikel over mij schrijven voor in het Magazine van MEE! Dus als je die krijgt moet je maar even goed kijken ;) En dat allemaal dankzij mijn blog. Waar bloggen toch niet goed voor is! Haha bloggen maakt je beroemd. Dus ik zou zeggen start een blog allemaal en wie weet wordt je nog is beroemd om je verhalen of kom je ergens in te staan!
hey gwen,
BeantwoordenVerwijderenIk heb ook die irritante prednison...
Enorm veel bijwerkingen (dikke kop en buik, suikers die enorm hoog zijn, stemmingswisselingen, en soms slaapstoornissen). Ik ben er in et ziekenhuis 1 week mee gestopt, maar toen daalde mijn longfunctie van de 78 naar de 50. Toen weer opnieuw hogere dosering... (ik had 5, en toen 20... ondertussen ben ik weer bij de 10;))
Khoop dat jij, maar ook ik, er ooit eens vanaf komen... zonder je beroerd te voelen;)
Houd vol he meis!!!
Liefs marianne
Dag Gwen,
BeantwoordenVerwijderenJa Prednison is een raar spulletje, je knapt er van op maar je stapt er niet zomaar van af.
Ik hoop dat het toch gaat lukken met de afbouw.
Lieve groetjes, Els
Ps mijn paardje heeft ook een tijd aan de pred gezeten (al zo'n zes jaar geleden) ik weet dat ik bij haar ook een half jaar bezig ben geweest met afbouwen, ja echt een paardenmiddel. Ze had een hele zware bronchitus te pakken, tja zo baasje zo paardje.
Hoi Gwen
BeantwoordenVerwijderenheel herkenbaar je verhaal. Ik heb er 2,5 jaar over gedaan voor ik afgebouwd was. Echt met baby-stapjes van 2,5 mg per paar weken. En dan nog van die terugvallen. Uiteindelijk is t wel gelukt.
Houd vol!
He Gwen,
BeantwoordenVerwijderenWat vervelend van die bijwerkingen!!!!! Heel veel sterkte ermee! Wel erg goed van je goede punten!! :-)
Groetjes,
Laura
Heey Gwen,
BeantwoordenVerwijderenJep het is een raar middeltje, ik ben er nu bijna vanaf, zit nu op 2,5 mg p/d.
Ik heb ook die rare afkickverschijselen gehad. Natuurlijk is het bij iedereen anders, maar ik ben meteen doorgegaan met afbouwen. Je moet toch ook wel een beetje denken aan de langere duur bijverschijselen. Ik slik het vanaf me 7e elke dag en heb érg slechte botten hierdoor. ( van een 90 jarige haha ) En dat kun je niet meer terugdraaien.
Nou dame hopelijk kom je er snel toch vanaf en zonder teveel gedoe !
succes.
liefs Annelie