2016, hoe nu verder?

Sinds 18 december heb ik lekker vakantie (met een klein weekje onderbreking vanwege een tentamen). Lekker even niks aan je hoofd en uitrusten. Gezellig de feestdagen gevierd met familie en vrienden. Het nieuwe jaar 2016 ingeluid en weer fris en fruitig begonnen. Waarschijnlijk wordt dit een heel spannend jaar voor mij. Aan de ene kant hoop ik heel erg dat ik snel een oproep krijg en snel een nieuw leven kan beginnen en alles kan inhalen wat ik heb gemist, maar aan de andere kant ben ik ook doodsbang voor het moment dat ik daadwerkelijk het telefoontje krijg, de heftige operatie en de risicovolle nabehandeling. Stiekem voel ik in m'n buik af en toe een soort vlinders als ik denk aan wat ik met nieuwe longen allemaal zou kunnen, wat ik nu niet kan en dingen die ik eigenlijk al 8 lange jaren niet kan. Ik vind dat ik wel lang genoeg heb gewacht en dat mijn leven al lang genoeg heeft stil gestaan. Dat ik genoeg ziekenhuisellende heb meegemaakt en dat het leven mij ook wel eens iets mag gunnen behalve elke keer weer dat ongeluk en die tegenslagen. Al mijn dromen en wensen zouden uit kunnen komen, maar ik durf er nog steeds niet te erg op te hopen. Mijn grootste wens is eigenlijk alleen al een wandeling kunnen maken zonder moeite, gewoon normaal zonder erover na te denken een stukje te kunnen lopen en er gewoon van te kunnen genieten. Het is gewoon zoiets simpels en dat zou mij al de gelukkigste persoon hier op aarde maken. Zo'n klein dingetje voor gezonde mensen, zou voor mij de wereld zijn.

Ik merk de laatste tijd dat mensen die mij aanspreken mij vaak dingen vragen over de toekomst.. De meest voorkomende vraag is: 'Heb je al wat gehoord uit Groningen?' Daar kan ik redelijk kort op antwoorden. Nee. Als ik wat hoor uit Groningen ben ik niet hier, maar in Groningen en dan hoogstwaarschijnlijk op de OK. Maar dan laat ik het wel weten via alle mogelijke social media. Verder hoor ik niks uit Groningen en moet ik om de 3 maanden voor transplantatie controle. Ook vragen mensen wel eens wanneer ik word geopereerd/getransplanteerd. Maar dit is gewoon echt niet te voorspellen. Er moet namelijk eerst iemand doodgaan die ook nog eens geregistreerd staat als DONOR (heel belangrijk, waarschijnlijk moet ik zo lang wachten omdat veel mensen nog niet als donor zijn geregistreerd, dus denk daar eens goed over na), daarnaast moet er een goede match zijn qua longgrootte en bloedgroep etc.. Het is dus nooit te voorspellen wanneer je aan de beurt ben. Het kan morgen zijn maar ook pas volgend jaar..
Daarnaast merk ik dat mensen vaak niet weten wat ze moeten zeggen als ze me überhaupt aan durven te spreken. Wees niet bang, ik bijt niet en mijn rolstoel en zuurstof bijten ook niet ;). Vraag gerust alles wat je wil. Ik heb er geen moeite mee erover te praten en een gezellig kletspraatje is ook leuk. Het is fijner als je wat vraagt, dan dat je naar me staat te staren..

Hoe het verder met mijn studie gaat en wat ik erna wil doen? Het is helaas helemaal niet te plannen, omdat ik niet weet wanneer ik de oproep krijg. Dit is soms best wel frustrerend en er is veel onzekerheid. Ik heb er nu dus voor gekozen om in ieder geval mijn Master een jaar te verlengen, zodat ik mijn afstudeerscriptie/stage kan doen met gezonde longen op een leuke stageplek! Ook wil ik graag nog meedoen aan een project, wat nu gewoon niet kan in mijn conditie. Ik volg nu alleen de verplichte vakken en extra vakken die ik leuk vind! Dit is voor mij nu nog te doen en ik heb dit jaar alweer 30 studiepunten bij elkaar gesprokkeld. Wat ik na mijn studie wil doen begint ook wat meer vorm te krijgen nu we ook echt meer praktijkgerichte vakken krijgen. Het vak misdaadanalyse & daderprofilering trok mij erg aan en dan met name het daderprofilering gedeelte. Dat is dus een beetje richting de analyse kant bij de politie, maar ja daar heb ik ook gezonde longen voor nodig. Of ik dat ooit kan uitvoeren is dus nog de vraag.

Verder probeer ik zoveel mogelijk leuke dingen te doen met familie en vrienden in de tijd dat ik nog de mogelijkheid heb om dingen te ondernemen. Dus het is fijn dat ik nu tot 2 februari nog vakantie heb. Ik heb al wat leuke dingen gedaan deze vakantie die ik kan afstrepen: gezellig kerst en oud & nieuw gevierd met familie, met vriendinnen afgesproken, naar de musical het meisje met het rode haar geweest en even met Jim Bakkum gepraat, naar Blarenbal geweest en bij het sportweekend gekeken en gisteravond nog naar Amsterdam geweest om door de grachten te varen met een watercruise om het Amsterdams Light Festival te bekijken en daarna nog geborreld bij het Victoria hotel. Vrijdag ga ik met m'n ouders nog een weekendje weg naar Arnhem en daarna zien we wel weer!

Hier heb ik nog een leuk amateuristisch compilatie filmpje gemaakt van het Amsterdam Lights Festival haha.