De hel van juli

Deze blog zou een leuke blog moeten worden over de highlights in juni in een photoblog (plog), maar helaas net toen ik daar aan was begonnen, kwam er weer eens iets tussen..

Gruwelijke rugpijnen

Wat ik aan het eind van mijn vorige blog (5 juli) al schreef dat het extreem in mijn rug was geschoten met pijn aan een heleboel spieren en aanhechtingspunten, nou daar heb ik een maand later nog steeds last van. Sindsdien ben ik nog geen dag pijnvrij geweest en pijnstillers werken eigenlijk niet. Ik hoop dat het nu op z'n retour is, maar met hoesten voel ik het goed en aan m'n linkerzij voelt het alsof daar de aanhechtingspunten allemaal gekneusd zijn ofzo.. Dus het is veel masseren, naar de fysio, dat helpt gelukkig wel een beetje en veel warme douche. Maar het put je wel uit dat je de hele dag niet comfortabel kan zitten en liggen en gewoon eventjes wil relaxen en uitrusten. Slapen lukt gelukkig wel dan ben ik even pijnvrij. Mijn conditie is ook erg slecht geworden, heb erg moeite met de ademhaling en benauwdheid. Ja, hoe kan het ook anders als je al een maand helemaal vast zit.

Maar dat was nog niet alles, want tussen 5 juli en nu is er een hoop gebeurd.
Eerst had ik dus extreme rugspierpijn, daar ging ik mee naar de fysio en daarna werd het alleen maar erger. Na een paar dagen werd de rugpijn heel anders en nog veel heftiger en gruwelijker, maar dan met constante steken over een hele linie met een vlammende pijn. Deze pijn was echt onhoudbaar, maar omdat ze nog steeds van spierpijn uitgingen mocht ik geen sterkere pijnstilling. Dus heb ik 3 dagen lang onnodig gecrepeerd tot ik het niet meer volhield. Ondertussen was de huisarts al langs geweest en bleek mijn urine niet helemaal goed te zijn. Na de 3e dag creperen en de hele nacht naast m'n bed hebben te gestaan in plaats van te liggen was de maat vol en zijn we naar de SEH gegaan op een zaterdag. Eerst nog ruim een uur in de auto. Ik wist niet waar ik het zoeken moest. Gelukkig viel ik in slaap tot we er waren. Daar op de SEH allerlei onderzoeken gehad die mijn pijn konden verklaren, maar buiten een urineweginfectie was er niets te vinden, maar omdat het hoog in mijn rug zat en er geen andere klachten van urineweg ontsteking waren dachten ze dat er iets anders was dat de pijn veroorzaakte, maar er is verder nergens wat uitgekomen. Ik was wel al met antibiotica gestart. Gelukkig kreeg ik eindelijk betere pijnstillers op de SEH en viel ik in slaap eindelijk verlost van die gruwelijke pijn. Van 9 tot 6 hebben we moeten wachten tot ik eindelijk naar m'n kamer kon, terwijl mijn bed tussen de middag al klaar stond. Dus we waren flink pissig. Maar goed toen heb ik daar de eerste 1,5 dag geslapen zo moe was ik en in totaal 4 nachtjes gebleven. Toen was m'n urine schoon en die gruwelijke pijn weg. Daarna kwam gewoon die extreme rugspierpijn weer terug en kon ik weer niks. Gelukkig is dit wel houdbaar, maar heel heel vervelend de hele dag door. Ik zou er na een maand wel een moord voor doen om weer lekker te kunnen zitten, liggen en weer normaal wat kleine stukjes te kunnen lopen.

Nou dit was dus het rugverhaal, waardoor ik helaas mijn vakantiemaand juli in het water zag vallen. Ik had allemaal leuke plannen die ik helaas nu toch weer uit moet stellen.. Het is niet anders, mijn lichaam stort langzaam in elkaar en gunt mij niet veel meer.


xoxo Gwen


Ps; 10 juli was trouwens wel een aparte dag: Jodelend van de pijn kreeg ik te horen dat ik geslaagd was voor mijn bachelor Criminologie, waarna ik gebeld werd vanuit Groningen voor een kennismakingsgesprek.

Pps; Gauw komt er een blog over bovenstaande onderwerpen.