Te goed en niet zo goed

Hallo allemaal.
Het ging de laatste tijd erg goed. 3 weken heb ik mij best wel goed gevoeld. Eigenlijk een beetje te goed voor mijn doen. En dus heb ik ook veel leuke dingen ondernomen! Misschien een beetje teveel, maar ik was erg blij dat het lukte. Dus dan voel je het natuurlijk al aankomen.. Te goed is nooit goed. Dat bleek dan toch maar weer. Het begon weer een beetje zo rond 11 februari. Opeens kreeg ik weer last van dat rare en moeilijke ademen. Zomaar uit het niets nadat ik het 3 weken niet had gehad! Ik snapte er echt niks van en bleef maar piekeren over waar het nou aan lag. Nou daar ben ik nog steeds niet achter. De fysio zei misschien dat het door spanning/stress kwam, maar ik had juist geen spanning/stress omdat het die weken zo goed ging! Het trainen ging door dat ademen wel wat minder en 1 keer stortte ik volledig in. De keren erna hebben we wat rustiger aan getraind. Ook heb ik 2 keer moeten afzeggen, omdat ik weer 2 dipdagen heb gehad. Out of the blue 40 graden koortsdagjes..!? Toch was het moeilijk ademen denk ook psychisch, want als ik eraan dacht was het erger en als ik afleiding had, had ik er soms helemaal geen last van. Toch blijf ik het erg vreemd vinden.. Gelukkig is het ook na 1,5 week zomaar weer overgegaan. Maar morgen moet ik weer richting Den Haag en zal ik het nog eens aankaarten. Ik kan erg moeilijk uitleggen wat voor gevoel ik dan heb bij dat moeilijke ademen. Dus dat is erg lastig. Het is iniedergeval heel erg oncomfortabel. Ik hoop dat het nu niet meer terugkomt. Ik houd jullie op de hoogte!