Eindexamens!

Wat vliegt de tijd toch. Morgen beginnen de centrale eindexamens al. Zes jaar hard gewerkt en geknokt om dit mogelijk te maken. Leuke tijden beleefd, maar helaas ook veel diepe dalen gekend. Kortom ik heb een veelbewogen middelbare schooltijd gehad. 

De eerste twee jaar op een lief klein schooltje in Heiloo waar het bijna altijd heel gezellig was. De sfeer was super. Ik haalde prachtige cijfertjes en fietste elke dag heen en weer naar school. Eerst op m'n kinderachtige gele gazelle, maar later op een superhippe zwarte omafiets! Met mijn gezondheid ging het goed. Alleen aan het eind van de tweede ging het even wat minder en kon ik niet mee naar Walibi :( Dat zal ik nooit vergeten haha. Wat ik ook nooit zal vergeten is dat mijn lieve vrienden me vanuit Walibi hebben gebeld :) Kon ik er toch eventjes bij zijn. Mijn vriendinnetjes van toen. Ons clubje GLCS (voorletters van onze namen). Onze leuke afkortingen zoals NTB. BF. Onze klas 1F en 2F =) We waren een hecht clubje, omdat we maar 18 kinderen in de klas hadden.

Toen gingen we naar de derde en moesten we naar 'het lyceum', de grote school in Alkmaar . Ons klasje viel uit elkaar, omdat de ene helft naar havo ging en de andere helft naar vwo. Een paar gingen zelfs naar een hele andere locatie. Twee van mijn vrienden moest ik toen gaan missen. Soms verlangde ik wel eens terug naar dat lieve kleine schooltje. Gelukkig kwam ik in de derde toch bij een hele hoop vriendinnen van Heiloo in de klas. Helaas zat mijn beste vriendin in een andere klas, maar toch was dit jaar voor mij het leukste jaar. We hadden dikke pret en het was altijd gezellig. We zaten toen nog in een noodgebouw op de bergerweg, omdat onze school helemaal werd verbouwd. Daar hebben we een hele tijd gezeten, want pas in de vijfde kwamen we op onze echte school terecht! Dit noodgebouw bestond uit 3 verschillende gebouwen of laten we zeggen 1 gebouw en twee containers. Als het regende renden we met onze tassen snel naar het andere gebouwtje voor je te laat in de les kwam ;p Ook kan ik me wel herinneren dat ik die gebouwtjes vies en oud vond. Al met al was dit jaar wel een topjaar! Wel moet ik zeggen dat ik de laatste periode in het ziekenhuis lag voor het eerst, maar dat even terzijde.

Toen kwam de vierde en moesten we een profiel kiezen. Lastig, lastig. Al mijn lieve vriendinnen kozen toen voor N&G en ik als enige koos E&M. Dit vond ik heel erg jammer, want nu konden we niet meer bij elkaar in de klas komen :( Gelukkig had ik nog wel een paar vakken samen met mijn beste vriendin. Uiteindelijk maakte het allemaal niet zoveel uit, omdat ik dit jaar maar een maand op school geweest ben en de rest van de tijd ziek was en in het ziekenhuis heb gelegen. Dit jaar heb ik dus eigenlijk zelfstandig thuis gedaan. Ik vond het erg jammer, want ik miste de sociale contacten echt verschrikkelijk. Ik raakte ook een beetje geisoleerd. Maar ik ging wel over naar de vijfde! Ik had nog niet alles af, maar ik mocht het in de vijfde verder afmaken. 

De vijfde was voor mij weer een topjaar. Hoewel ik bang was dat het niet ging lukken, omdat ik natuurlijk een jaar les had gemist, was dat helemaal niet nodig en ging het super goed. De hele vijfde ben ik bijna altijd naar school gegaan en mijn cijfers waren ook in orde. Wel deed ik niet meer mee met gym en besteedde ik die twee uur aan het afmaken van economie uit de vierde. Ook kreeg ik een vrijstelling voor levo. Dit jaar had ik het dus best wel erg druk, omdat ik ook nog dingen uit de vierde moest afmaken. Gelukkig had ik daarvoor ook de vakanties waarin ik altijd heb doorgewerkt. En toen was alles klaar en was ik weer helemaal bij. Maar helaas toen ging het aan het eind van de zomervakantie weer mis, waardoor ik weer aan het infuus zat en ziek thuis zat.

De eerste schooldag in de zesde lag ik nog in het ziekenhuis. Pas tegen november begon ik me goed genoeg te voelen om met leren te beginnen. Thuis. Alweer in een sociaal isolement en deze keer ook met extra stress. Ik moest alles zo snel mogelijk inhalen, want alle cijfers moesten eind april in worden geleverd. Anders kon ik niet meedoen met het centraal eindexamen. Hier heb ik me vaak druk om gemaakt. Hoewel ik tegen iedereen zei dat ik het 'makkelijk' ging redden was ik daar zelf toch niet altijd zo zeker van. Ik had dit keer namelijk geen uitloop in de zomervakantie. Gelukkig heb ik het allemaal gered. Na deze twee weken ben ik er echt helemaal klaar mee en kan ik eindelijk gaan genieten van mijn vakantie. Bij alle afgelopen vakanties spookte school altijd door m'n hoofd en dat kan ik nu eindelijk loslaten. Het lijkt me heerlijk!